phyta kaysonas

Πως προστατεύουμε τα φυτά μας από τον καύσωνα;

Καλοκαιράκι, θάλασσα, αναζωογονητικές διακοπές και ηλιόλουστες μέρες. Φυσικά, τον τελευταίο καιρό είναι κάτι παραπάνω από ηλιόλουστες, αφού το θερμόμετρο ξεπερνά συχνά τους 35οC! Το καλοκαίρι, καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι εκτός από όλες τις ευεργετικές του πτυχές, μπορεί να φέρει και μικροπροβλήματα. Σε αυτό το κείμενο, θα εστιάσουμε στα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει κάποιος που αγαπά τα φυτά και τα δέντρα, αλλά και τις λύσεις που προσφέρονται κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών.

Ας μπούμε λοιπόν κατευθείαν στο ψητό! Η παρατεταμένη έκθεση κάτω από τον ήλιο για πολύ ώρα είναι ανυπόφορη, το ίδιο φυσικά και για τα φυτά μας. Τα τελευταία, έχουν ένα δικό τους μοναδικό τρόπο αντιμετώπισης της ζέστης, αναπληρώνοντας τις νυχτερινές ώρες τα κύτταρα που καταστράφηκαν το πρωί. Όμως, όταν η θερμοκρασία ξεπερνά τους 30 οC, δεν προλαβαίνουν να το κάνουν αυτό. Ως επακόλουθο, συχνά, εμφανίζουν σημάδια στρες (αμυντικός μηχανισμός που τα βοηθά να μειώσουν τις απώλειες νερού). Κάποια από αυτά τα σημάδια είναι συστροφή των φύλλων και μάρανση, αλλά και πτώση καρπών και ανθών, στην προσπάθειά τους να καλύψουν τις ανάγκες τους για την αντιμετώπιση της υπερβολικής ζέστης.

Τα φυτά, το καλοκαίρι μας χρειάζονται πιο πολύ από ποτέ και σε αυτό που μπορούμε να τα βοηθήσουμε είναι πότισμα, πότισμα, πότισμα. Φυσικά, δεν ήρθατε μέχρι εδώ για να σας πούμε απλά, ότι πρέπει το καλοκαίρι να ποτίζετε περισσότερο, αυτό το γνωρίζετε ήδη. Θα δώσουμε λοιπόν, ορισμένες συμβουλές, για το πως ένα πότισμα γίνεται αποτελεσματικό αλλά και για κάποιες μικρές, καλοκαιρινές εργασίες, που θα δώσουν μια ανάσα στους αγαπημένους μας φίλους.

Το πότισμα, όπως προαναφέραμε είναι μακράν η σημαντικότερη καλοκαιρινή φροντίδα απέναντι στα φυτά μας. Το πως θα ποτίσουμε βέβαια εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως:

  • Oι καιρικές συνθήκες
  •  To είδος του εδάφους
  •  H ώρα του ποτίσματος
  •  H ηλικία
  •  Tο είδος του φυτού

Όταν η θερμοκρασία αυξάνεται, την άνοιξη και κυρίως το καλοκαίρι ποτίζουμε από 2 έως και 5 φορές παραπάνω, όπως συμβαίνει και όταν έχει αέρα, όπου οι ανάγκες σε νερό λόγω εξάτμισης αυξάνονται. Αντίστοιχα, αν το έδαφος μας είναι αμμώδες (κοινώς χονδρόκοκκο), σημαίνει ότι δεν συγκρατεί υγρασία και άρα θέλει παραπάνω πότισμα σε σχέση με ένα αργιλώδες έδαφος. Αναφορικά με τις ώρες, αν το πότισμα γίνεται το μεσημέρι (κάτι που δεν είναι σωστό) θα χρειαστεί περισσότερο νερό από το βράδυ. Ένα νεαρό ή πρόσφατα μεταφυτευμένο δέντρο θα χρειαστεί περισσότερο νερό από ένα μεγαλύτερο ή ένα ‘’παλιό προσαρμοσμένο φυτό’’. Τέλος, τα παχύφυτα όπως όλοι γνωρίζουμε θέλουν στην πλειοψηφία τους, μια φορά το μήνα πότισμα, ενώ για παράδειγμα μια καλλωπιστική ελιά το καλοκαίρι μπορεί να χρειάζεται και κάθε δύο μέρες πότισμα σε ζεστές περιοχές.

Ανάχωμα και σκάλισμα

Πάμε όμως να ξεκινήσουμε με το πότισμα και τα δέντρα ή τα φυτά που είναι φυτεμένα στον κήπο και όχι σε κάποια γλάστρα. Καλό θα ήταν πριν το πότισμά τους, να φτιάξουμε ένα μικρό ανάχωμα γύρω από το δέντρο, ώστε το νερό να παραμένει διαθέσιμο για μεγαλύτερο χρόνο στις ρίζες του. Ταυτόχρονα, επιθυμητό είναι να σκαλίσουμε το χώμα γύρω από το φυτό μας, ώστε να σπάσει η επιφανειακή κρούστα του εδάφους και να αεριστεί το χώμα. Η εργασία αυτή συστήνεται να γίνεται κάθε 2 βδομάδες περίπου.

prostasia-kaysonas-dentra

Ώρες ποτίσματος

Σε κάθε περίπτωση, είτε έχουμε ένα φυτό σε γλάστρα, είτε στο χώμα του κήπου κατευθείαν, το πότισμα πρέπει να είναι βαθύ και όπως είναι γνωστό, βραδινό ή νωρίς το πρωί. Η δεύτερη επιλογή (νωρίς το πρωί) είναι και η καλύτερη, μιας και ελαχιστοποιείται το ενδεχόμενο ανάπτυξης μυκητολογικών ασθενειών, λόγω μειωμένης υγρασίας. Έτσι, η εξάτμιση θα είναι πολύ μικρή και τα φυτά μας έχουν το χρόνο να το απορροφήσουν. Το ίδιο ισχύει και αν διαθέτουμε αυτόματο πότισμα, θα πρέπει δηλαδή να ρυθμιστεί ώρες που δεν υπάρχει έντονη ηλιοφάνεια. Να θυμόμαστε πάντα ότι τα φυτά και τα δέντρα σε γλάστρα, έχουν περισσότερη ανάγκη από υγρασία, από ότι αυτά που είναι στο έδαφος.

Εδαφοκάλυψη

Ένα σχετικά ανέξοδο και πρακτικό tip για να μειωθεί η εξάτμιση του νερού και η υπερθέρμανση των ριζών, είναι η εδαφοκάλυψη, η προσθήκη δηλαδή οργανικών υλικών στην επιφάνεια του εδάφους, τα οποία θα λειτουργήσουν ως μονωτικό σώμα ανάμεσα στο χώμα και τον ήλιο. Τέτοια είναι το άχυρο, τα πεσμένα φύλλα, το κουρεμένο γκαζόν και ο φλοιός.

Σκίαση φυτών

Αν έχουμε φυτά ιδιαίτερα ευαίσθητα στα εγκαύματα του ήλιου, καλό θα ήταν να τοποθετήσουμε ύφασμα σκίασης (συνήθως επιλέγεται διαμπερές 40% για να προσλαμβάνεται και ο ήλιος), ώστε να περιοριστεί η ακτινοβολία. Αν το φυτό μας είναι μικρό και μετακινείται εύκολα, μπορούμε να το μετακινήσουμε κάτω από κάποιο δέντρο και να εκμεταλλευτούμε τη σκιά του. Αν πάλι τίποτα από αυτά τα δύο δεν είναι εύκολο, μετακινούμε τις γλάστρες σε μέρος με βορεινό (σκιά τις μεσημεριανές ώρες) και δυτικό προσανατολισμό (περιορισμένος φωτισμός).

dixti-kaysonas

Ζεόλιθος και καολίνης

Τέλος, μια ακόμα λύση (λιγότερο οικονομική) για να ‘’ξεδιψάσουμε’’ τα φυτά μας και σε αυτή την περίπτωση κυρίως τα δέντρα μας, είναι το ψέκασμα με ζεόλιθο ή καολίνη στα φύλλα. Τα δύο αυτά αργιλοπυριτικά ορυκτά που έχουν χρήση και στην βιολογική γεωργία, ψεκάζονται πάνω στα φύλλα, δημιουργώντας ένα λευκό επίχρισμα στην επιφάνειάς τους. Έτσι, δημιουργούν ένα στρώμα μόνωσης, σαν φιλμ, κατά της έντονης ηλιοφάνειας. Αν δεν σας αρέσει αυτή η εναλλακτική, μπορείτε να ποτίσετε με εκχύλισμα από φύκια. Τα φύκια στην ουσία είναι μια φυσική ορμόνη, που βοηθά το φυτό να αναπληρώσει τα κατεστραμμένα φυτικά κύτταρα.

Και τώρα πάμε να δούμε κάποιες συχνές παρανοήσεις που πιστεύουμε ότι θα βοηθήσουν τα φυτά και τα δέντρα μας, όμως εν τέλει τους κάνουν μεγαλύτερο κακό.

Λάθος #1

Πολλοί λανθασμένα νομίζουν είναι ότι αν βρέχουμε τα φύλλα, ανακουφίζουμε τα φυτά μας, δροσίζοντάς τα, παρόλα αυτά συμβαίνει το αντίθετο. Η σταγόνα του νερού, κάτω από τον καυτό μεσημεριανό ήλιο, λειτουργεί σαν μεγεθυντικός φακός που τον συσσωρεύει, με αποτέλεσμα να καίει τα φύλλα. Εννοείται, επίσης ότι όταν ρίχνουμε νερό πάνω στα φύλλα ευνοούμε την ανάπτυξη μυκήτων και βακτηρίων, λόγω της υγρασίας.

Λάθος #2

Ακόμα, μια άλλη λανθασμένη αντίληψη είναι ότι βλέπουμε στα φύλλα αποχρωματισμούς (πολύ ανοιχτό πράσινο, κίτρινο χρώμα κτλ) και θεωρούμε ότι πρέπει να βοηθήσουμε το δέντρο μας, τουλάχιστον να πάρει τα θρεπτικά στοιχεία που του λείπουν. Ωστόσο, δεν λιπαίνουμε ποτέ με θερμοκρασίες άνω των 28-30 oC, καθώς λιπάσματα όπως κοπριά, αμμωνία, θειάφι, χαλκός και θερινός πολτός, μπορεί να προκαλέσουν μεγάλα εγκαύματα.

Λάθος #3

Αντιστοίχως το ίδιο ισχύει και για το κλάδεμα. Εν μέσω καύσωνα, απαγορεύεται, διότι αυξάνει ακόμα παραπάνω το στρες των φυτών και των δέντρων μας, στην προσπάθειά του να επουλώσει την πληγή που του έγινε.

morus-nigra-delta-trees

Μουριά (Morus) 101: Ένας Σύντομος Οδηγός για τους Λάτρεις του Κήπου

Εισαγωγή

Mulberry trees is one of the most popular deciduous trees in the Greek landscape, due to the wonderful shade offered by its foliage. It belongs to the family Moracae and the genus Morus (of the Moreae).  Since its introduction to Greece in ancient times, it has been known by the names Sycaminia, Xinomouria and Mournia. It is a fast-growing tree, found in streets, yards, parks, in the city and of course in villages. In addition to being ornamental, mulberry trees bear delicious and healthy fruits (considered superfood), excellent wood for furniture making, and leaves that are ideal food for silkworms. The ornamental tree is one of the leading shade trees in landscape architecture, since its branches can be shaped to create a natural trellis.

Ποικιλίες

Τη βρίσκουμε σε ποικιλίες που φέρει καρπούς και σε άλλες που δε φέρει, όπως η πλατανόφυλλη καλλωπιστική μουριά. Αυτό το είδος δεν φέρνει καρπούς, ενώ τα φύλλα της μοιάζουν στο σχήμα με αυτά του πλατάνου, εξού και το όνομά της. Είναι λιγότερο επεκτατικό από τα καρποφόρα και συχνά έχει μικρότερο ύψος (έως 18 μέτρα). Με άλλα λόγια, είναι το πιο ‘’νοικοκυρεμένο’’ είδος και κατάλληλο για χώρους, όπου η καθαριότητα είναι μεγάλης σημασίας, όπως ξενοδοχεία, γκαράζ και πεζοδρόμια.

Οι πιο διαδεδομένες καρποφόρες μουριές στη μεσόγειο είναι η μαύρη ή κοινή (Morus nigra) και η λευκή μουριά (Morus alba). Η πρώτη κατάγεται από τις περιοχές της Κασπίας Θάλασσας, ενώ φτάνει σε ύψος έως και 8 μέτρα (η πιο κοντή). Φέρει φύλλα σκουροπράσινου χρώματος, με μεγάλο πλάτος και χνούδι στην κάτω επιφάνεια. Τα μούρα που παράγει είναι φυσικά σκούρου χρώματος και είναι τα πιο εύγευστα, αφού είναι γλυκά. Η περίοδος ωρίμανσής τους είναι τον Ιούλιο-Αύγουστο, που έχουν αποκτήσει ένα πολύ σκούρο κόκκινο χρώμα.

Από την άλλη η λευκή μουριά με καταγωγή από την Κίνα και φτάνει έως και 24 μέτρα. Το φύλλωμά της είναι πιο μακρόστενο και γυαλιστερό, με ανοιχτό πράσινο χρώμα. Οι καρποί έχουν ένα άσπρο εντυπωσιακό χρώμα, το οποίο μερικές φορές μπορεί ελαφρώς να κοκκινίζει. Οι καρποί της λευκής μουριάς είναι πιο ξινοί και για αυτό δεν χρησιμοποιούνται τόσο για βρώση, αλλά αποτελούν εξαιρετική τροφή για τους μεταξοσκώληκες, μιας και τα φύλλα της μαύρης μουριάς έκαναν το μετάξι πιο τραχύ.

Άλλες δημοφιλείς ποικιλίες είναι η κόκκινη μουριά (Morus rubra), ιδιαίτερα διαδεδομένη στην βορειοανατολική Ευρώπη, αλλά και η χαμηλού ύψους, διακοσμητικής αξίας κρεμοκλαδής μουριά (Morus pendula), όπου τα φύλλα της έχουν κατεύθυνση το έδαφος.

morus-nigra-mouria
Μαύρη μουριά

Εδαφολογικές και κλιματολογικές συνθήκες

Η μουριά είναι ένα τόσο αγαπητό δέντρο, όχι μόνο για την ομορφιά της και τις αναμνήσεις που ξυπνά, μιας και σε πολλούς από εμάς θυμίζει το χωριό μας ή διακοπές στην εξοχή, αλλά και για την εξαιρετική αντοχή της σε ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες, όπου άλλα δέντρα δεν τα καταφέρνουν με τόση επιτυχία. Όσο αναφορά το έδαφος, η μουριά δεν έχει ιδιαίτερες προτιμήσεις, ενώ μεγαλώνει επιτυχώς και σε ξηρά εδάφη, με υψηλά επίπεδα αλατότητας. Αν φυσικά, βρεθεί σε γόνιμα εδάφη, με υψηλή οργανική ουσία και καλή αποστράγγιση, το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Η μουριά παρότι αγαπά τον ήλιο, αντέχει και στο κρύο και στο χιόνι. Τέλος, δεν είναι τυχαίο που χρησιμοποιείται κατά κόρον στο αστικό τοπίο μιας και είναι από τα δέντρα με τη μεγαλύτερη αντοχή στην ατμοσφαιρική ρύπανση.

Πότισμα

Η μουριά παρουσιάζει αρκετή αντοχή στην ξηρασία. Φυσικά, το πότισμα τους καλοκαιρινούς μήνες δεν πρέπει να παραλείπεται, ώστε το φύλλωμα να είναι πλούσιο και οι καρποί πολλοί και ζουμεροί.

Κλάδεμα

Important cultivation care is the pruning of mulberry trees. As a deciduous tree, sycamore is pruned in mid-winter (January-February), when the tree is dormant and its sap is not circulating. Remember, however, that depending on the usefulness we want the tree to have, the more severe or light the pruning will be. If we are interested in the foliage, for example, the pruning should be severe and, as a consequence, the production of berries will be less. On the other hand, if fruit production is the main objective, it is recommended that pruning should be limited. This is the reason why severe pruning is observed in the sidewalk tree rows, as the tree’s interest is focused on shade. Still, severe pruning is also done in the white mulberry tree, where we want high leaf production for silkworms. As far as age is concerned, a small mulberry tree is pruned in the first three years in such a way that it takes the desired shape. In this case, we make sure that the stems start from a height of about 1.5 meters, while the number of branches should not exceed 5, in order to form a round or spreading shape. Finally, an admonition for the lazier tree lovers is not to leave the mulberry tree untended for very long periods, as this will result in a large height, with dense but very weakened shoots, which is not what we want. Besides, pruning increases our physical condition! Of course, as we’ve learned in the article about fig trees, after pruning we smear with a special pruning paste to prevent fungi and bacteria from attacking our tree.

Λίπανση

Τέλος, εξαρτώμενος με τη χρήση του δέντρου είναι και ο παράγοντας της λίπανσης. Λιπάσματα με υψηλότερη περιεκτικότητα σε άζωτο στα τέλη του χειμώνα (όταν τελειώσει το πολύ κρύο), οδηγούν σε ζωντανότερο φύλλωμα, ενώ αντίστοιχα σε κάλιο σε περισσότερη καρποφορία.

Ασθένειες

Όσο αναφορά τις ασθένειες, η μουριά παρουσιάζει πολύ μεγάλη ανθεκτικότητα, σε μύκητες και έντομα. Παρόλα αυτά, ο μεγαλύτερός της εχθρός είναι η μελίγκρα (αφίδες). Ενώ τα τελευταία χρόνια έχουν εμφανιστεί προσβολές από το ξυλοφάγο έντομο Xylotrechus chinensis. Οι προνύμφες του εντόμου μπαίνουν μέσα στον κορμό και ανοίγουν στοές, οδηγώντας σε προβλήματα στην μεταφορά του νερού και των θρεπτικών στοιχείων.

Bonus Tip

Και ένα bonus tip για τους διαβαστερούς που κατάφεραν να φτάσουν μέχρι εδώ, να πούμε ότι αν τρώτε μούρα θα χαρείτε ιδιαίτερα με τα παρακάτω, καθώς τα μούρα έχουν βιταμίνη C, K, κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο και σίδηρο. Είναι άκρως αντικαρκινικά και καταπολεμούν τους όγκους του σώματος σύμφωνα με έρευνες. Αυξάνουν την καλή χοληστερόλη (HDL), ενώ βοηθούν στη μείωση του βάρους (αύξηση 73% της ικανότητας λιπόλυσης), τον έλεγχο του διαβήτη, αλλά και στην πρόληψη του Πάρκινσον και του Alzheimer. Κοινώς τρώτε μούρα!

morus-nigra-delta-trees
Τα μούρα που πρέπει να τρώμε!
Για περισσότερες πληροφορίες για τις μουριές κάνε κλικ εδώ 
 
trees with salinity resistance

Τι Δέντρα Να Φυτεύσω Αν Μένω Σε Νησί;

  Ζώντας σε μια χώρα που περιτριγυρίζεται από θάλασσα, δεν είναι λίγες οι φορές που ερχόμαστε αντιμέτωποι με το ερώτημα ‘’Τι φυτά και δέντρα να βάλω στον κήπο μου; ’’, τα οποία όχι μόνο να είναι ικανά για να αντέξουν το κλίμα ενός νησιού, αλλά και για να εντυπωσιάσουν. Σπίτια με μαγευτική θέα το γαλάζιο, συνοδευόμενα από τα κατάλληλα φυτικά είδη, δημιουργούν πάντα εντυπωσιακά οπτικά αποτελέσματα. Γιατί όμως όλα τα είδη δεν είναι κατάλληλα; Δυστυχώς, δεν αντέχουν όλα φυτά την αλατότητα που έχουν τα παραθαλάσσια εδάφη, τα υδροσταγονίδια που μεταφέρονται από τον αέρα, καθώς και τους ισχυρούς ανέμους, φαινόμενο συχνό για τα αγαπημένα μας νησιά του Αιγαίου. Δεν είναι λίγες οι φορές άλλωστε που συναντάμε φυτά καχεκτικά, με συμπτώματα όπως ξήρανση στις κορυφές των φύλλων.

Πάμε όμως εν συντομία να δούμε τι ακριβώς είναι η αλατότητα και πως επηρεάζει τα φυτά μας. Αλατότητα είναι η ύπαρξη υψηλών συγκεντρώσεων ιόντων νατρίου (Na+) και χλωρίου (Cl) στο περιβάλλον της ρίζας του φυτού. Αυτό συμβαίνει, διότι μειώνεται η ενέργεια που ρέουν τα μόρια του νερού, καθώς τα τελευταία έλκονται προς τα ιόντα των αλάτων και όχι προς τις ρίζες των φυτών. Ως επακόλουθο, το έδαφος που έχει ‘’αλάτι’’ συμπεριφέρεται ως ξηρικό, καθώς πολύ λίγο από το νερό του εδάφους, προσλαμβάνεται τελικά από τα φυτά.

Φτάνει όμως με τις λεπτομέρειες και πάμε να μπούμε στο κυρίως θέμα, ξεκινώντας από τα καταλληλότερα δέντρα για ένα κήπο σε νησί.

Αλμυρίκι (Tamarix)

Αναμφισβήτητα το αρμυρίκι ή αρμυρίκι όπως αλλιώς ονομάζεται είναι ο ‘’βασιλιάς’’ των φυτών με αντοχή στην αλατότητα, αφού ευδοκιμεί ακόμα και σε ελάχιστη απόσταση από τον αφρό της θάλασσας. Φτάνει σε ύψος 6μ. και διάμετρο 4-5μ., ενώ έχει και γρήγορη ανάπτυξη. Στα ελληνικά φυτώρια πωλούνται συνήθως 3 είδη, το Tamarix tetrandra, που ανθίζει την άνοιξη με λευκά άνθη, το Tamarix parviflora που ανθίζει στις αρχές καλοκαιριού με ροζ άνθη και τέλος το Tamarix ramosissima, που ανθίζει στο τέλος του καλοκαιριού.

2 Tamarix trees near the sea Αρμυρίκια δίπλα στη θάλασσα

Ελιά (Olea europaea)

Για το δέντρο της ελιάς οι συστάσεις είναι περιττές. Ίσως το ομορφότερο και με τη μεγαλύτερη ιστορία καρποφόρο. Είναι αειθαλές και ευδοκιμεί σε ηλιόλουστες θέσεις, με καλά αποστραγγισμένο έδαφος. Εκτός από το αλατούχο έδαφος, έχει εξαιρετική αντοχή στην ξηρασία. Η ανθοφορία της αρχίζει τον Μάιο, ενώ οι καρποί ωριμάζουν το φθινόπωρο. Στην Ελλάδα υπάρχουν πάνω από 43 ποικιλίες ελαιόδεντρων, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά το καθένα.

Olive tree leaves with olives Όμορφο ελαιόδεντρο, ιδανικό για παραθαλάσσια μέρη

 

Μουριά (Morus)

Από τα πιο δημοφιλή, φυλλοβόλα δέντρα του ελληνικού τοπίου, λόγω της πλούσιας σκιάς που προσφέρει το φύλλωμά της, κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες. Φέρει εξαιρετική αντοχή σε συνθήκες ξηρασίας, παγωνιάς, αλατότητας και ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Ταυτόχρονα, δεν φέρει καμία ιδιαίτερη απαίτηση εδαφολογικά, μιας και ευδοκιμεί ακόμα σε άγονα εδάφη. Σε ηλιόλουστες θέσεις δίνει εντυπωσιακά αποτελέσματα. Τη βρίσκουμε σε ποικιλίες που φέρει καρπούς, όπως είναι η λευκή και η μαύρη (ή κοινή) μουριά, αλλά και χωρίς καρπούς, η λεγόμενη καλλωπιστική μουριά. Η τελευταία χρησιμοποιείται κυρίως για τη διακόσμηση χώρων όπως πάρκινγκ κτηρίων, όπου η πτώση του καρπού στο έδαφος δεν είναι επιθυμητή.

mulberry tree or morus suitable for island Δέντρο μουριάς φορτωμένο με κόκκινα μούρα

Χαρουπιά (Ceratonia siliqua)

Ιδανική επιλογή για κήπο σε νησί. Η χαρουπιά ή αλλιώς ξυλοκερατιά είναι ένα καρποφόρο, αειθαλές δέντρο. Τα γυαλιστερά της φύλλα, σε συνδυασμό με τον καρπό της (το χαρούπι) θα δώσουν σε οποιαδήποτε κήπο μια αίσθηση αρχοντισμού. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που η λέξη καράτι, έχει βγει από τη λέξη κεράτι ( ο αποξηραμένος σπόρος της χαρουπιάς), ο οποίος στην αρχαιότητα χρησιμοποιήθηκε ως μονάδα βάρους για το χρυσό και τους πολύτιμους λίθους. Όσο αναφορά τις εδαφοκλιματικές συνθήκες της αρέσουν τα ξηρά και θερμά κλίματα, ενώ παρουσιάζει ιδιαίτερη αντοχή στην αλατότητα. Θα μεγαλώσει με μεγάλη επιτυχία σε οποιαδήποτε έδαφος, ακόμα και στα πιο άγονα.

Ceratonia siliqua or carob tree Δέντρο χαρουπιάς ιδανικό για κήπους σε νησιά

Συκιά (Ficus carica)

Η συκιά είναι ένα από τα πιο αγαπημένα καρποφόρα δέντρα που έχουν συνδεθεί έντονα με το ελληνικό καλοκαίρι, κυρίως για τον γλυκό καρπό της. Λατρεύει τον ήλιο και τις υψηλές θερμοκρασίες, ενώ φέρει ευαισθησία στο πολύ κρύο. Ευδοκιμεί σε όλα τα εδάφη, με εξαίρεση τα αργιλώδη, που συγκρατούν μεγάλες ποσότητες νερού. Φυσικά, ένας από τους λόγους που προτιμάται είναι ότι δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα, πράγμα ιδιαίτερα σημαντικό για τους περισσότερους ιδιοκτήτες κατοικιών σε νησιωτικές περιοχές, οι οποίοι συχνά επισκέπτονται τα εξοχικά τους, μόνο την περίοδο του καλοκαιριού. Τι καλύτερο από ένα δέντρο που δε μας απασχολεί με τις περιποιήσεις του και ταυτόχρονα μας χαρίζει γευστικές απολαύσεις. Και ένα επιπλέον tip για τη συκιά, αν θέλουμε να παράξει περισσότερα σύκα, καλό θα είναι παρότι αντέχει στην ξηρασία, να το υποβοηθήσουμε με μερικά ποτίσματα. Για περισσότερες πληροφορίες για τη συκιά ακολουθήστε το σύνδεσμο.

Fig tree Συκιά ιδανικό δέντρο για νησιωτικές περιοχές

Ροδιά (Punica granatum)

Ένα από τα γνωστότερα φυλλοβόλα δέντρα του μεσογειακού κήπου, με καταγωγή από την Περσία. Φτάνει σε ύψος έως και τα 4 μέτρα, ενώ σχηματίζει πυκνή κόμη. Το σημείο κατατεθέν της ροδιάς είναι ο κατακόκκινος καρπός της σε σχήμα κορώνας. Φυσικά, εντυπωσιακά είναι και τα κόκκινο-πορτοκαλί της άνθη, που εμφανίζονται από την άνοιξη μέχρι και το φθινόπωρο. Παρουσιάζει ανθεκτικότητα στις χαμηλές θερμοκρασίες, αλλά όχι κάτω των -10οC, ενώ αγαπά τις ηλιόλουστες περιοχές, με υψηλές θερμοκρασίες.

Punica granatum or pomegranate on island Άγουρο ρόδι με φόντο τη θάλασσα

Αριά (Quercus ilex)

Η αριά ή αλλιώς λευκή βελανιδιά είναι ένα όμορφο αειθαλές δέντρο, που κατάγεται από τη μεσόγειο. Φτάνει σε ύψος έως και τα 15 μέτρα. Η πλούσια κυλινδρική της κόμη, σε συνδυασμό με τα γκριζοπράσινα φύλλα της, δημιουργεί πολύ όμορφη σύνθεση με το δέντρο της ελιάς. Ευδοκιμεί σε μέτριας σύστασης, υγρά εδάφη, με καλή αποστράγγιση. Είναι δέντρο ιδιαίτερα ανθεκτικό τόσο στην ξηρασία, αφού εγκλιματιστεί με το χώρο που θα τοποθετηθεί, όσο και στο κρύο.

Quercus tree leaves and fruit Υπέροχη αριά για όλους τους κήπους

Φοίνικας Ουασινγκτόνια (Washingtonia Fan Palm)

Η πιο ασφαλής επιλογή δέντρων σε παραθαλάσσια μέρη δεν είναι άλλη από τους φοίνικες και όχι άδικα καθώς, φέρουν πολύ μεγάλη ανθεκτικότητα στους δυνατούς ανέμους, την ξηρασία και την αλατότητα της θάλασσας. Μπορεί να φτάσει ακόμα και τα 15 μέτρα ύψος, ενώ συνδυάζει το ύψος αυτό με γρήγορο ρυθμό ανάπτυξης. Ταυτόχρονα, δίνει στο χώρο μια εξωτική πινελιά συνυφασμένη με τις διακοπές και τη χαλάρωση.

Washingtonia Fan Palm Φοίνικας Ουασινγκτόνια που δίνει μια εξωτική αίσθηση στο χώρο του πρασίνου

Γιούκα (Yucca)

Η γιούκα με καταγωγή από το μακρινό Μεξικό, είναι ένα εξαιρετικά ανθεκτικό τροπικό φυτό. Η πολύ μεγάλη της αντοχή στην εδαφική αλατότητα, αλλά και στα σταγονίδια που μεταφέρονται από τη θάλασσα, σε συνδυασμό με το εντυπωσιακό της φύλλωμα, την καθιστά αγαπημένο φυτό στα νησιά. Έχει μακριά λογχοειδή φύλλα μεγέθους 1,5-2 μ. Ανθοφορεί στα τέλη του Ιουλίου, με πανέμορφα λευκά άνθη σε σχήμα καμπάνας. Πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα, ακόμα και αν έχει κομμένο κορμό.

Yucca plant blossom and leaves Το φυτό της γιούκας με τα άνθη και τα φύλλα του

Φωτίνια (Photinia)

Η φωτίνια κατατάσσεται στους θάμνους, όμως μπορεί να πάρει και τη μορφή δέντρου. Λατρεύεται από τους αρχιτέκτονες τοπίου, λόγω των έντονων χρωματικών αντιθέσεων του φυλλώματός του, κόκκινο τους ζεστούς μήνες και πράσινο τους ψυχρούς. Το Μάιο γεμίζει με λευκά άνθη, που φέρουν υπέροχο άρωμα, τα οποία καταλήγουν σε κόκκινους καρπούς που ωριμάζουν το φθινόπωρο, ενισχύοντας έτσι την καλλωπιστική του αξία. Ο αειθαλής αυτός θάμνος, λατρεύει τον ήλιο, αλλά φέρει ταυτοχρόνως ανθεκτικότητα και σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Φυσικά, έχει προστεθεί στη λίστα με τα φυτά που είναι κατάλληλα για νησιά, καθώς είναι ανθεκτικό στην αλατότητα, αλλά και στα άγονα εδάφη. Τέλος, αξιοσημείωτη είναι η γρήγορη ανάπτυξη της φωτίνιας, φτάνοντας ακόμα και τα 4 μέτρα, χαρακτηριστικό το οποίο, την καθιστά πρώτη στις προτιμήσεις των φυτών για φράκτη.

Photinia  

Δημιουργία πυκνού φράκτη με την πορφυρό-πράσινη φωτίνια

Ο κατάλογος του φυτικού υλικού ωστόσο δεν τελειώνει, καθώς τα δέντρα θα συμπληρώσουν καλλωπιστικοί θάμνοι ιδανικοί για φράκτες, αλλά και αναρριχώμενα φυτά, τα οποία με την τοποθέτησή τους σε πέργκολες θα χαρίσουν σκιά.

Επιγραμματικά, οι πιο αγαπημένοι και όχι αδίκως καλλωπιστικοί θάμνοι είναι:

  • Βιβούρνο κοινό (Viburnum tinus)
  • Μετροσίδηρος (Metrosideros excelsa)
  • Ελαίαγνος (Eleagnus ebbingei)
  • Αγγελική (Pittosporum tobira)
  • Δεντρολίβανο (Rosmarinus officinalis)
  • Λεβάντα (Lavandula angustifolia)
  • Λεβαντίνη (Santolina chamaecyparissus)
  • Λυγαριά (Vitex agnus-castus)
  • Σχίνος (Pistacia lentiscus)
  • Πικροδάφνη (Nerium oleander)
  • Πολύγαλα (Polygala myrtifolia)
  • Πλουμπάγκο (Plumbago auriculata)

Ενώ από αναρριχώμενα είναι:

  • Αμπέλοψις (Ampelopsis quinquefolia)
  • Κισσός (Hedera felix)
  • Βουκαμβίλια (Bougainvillea)
List of shrubs, climbing plants and trees suitable for islands Λίστα θάμνων, αναρριχώμενων φυτών και δέντρων κατάλληλων για νησιά
ficus carica-fig tree

Αποκαλύπτοντας τα 10+1 μυστικά της συκιάς: Ένας θησαυρός του κήπου

  Οι περισσότεροι από εμάς στην Ελλάδα θυμόμαστε ότι στη γειτονιά που παίζαμε παιδιά υπήρχε πάντα, τουλάχιστον μια συκιά. Έτσι, γεωπόνοι και μη, ξέρουμε να ξεχωρίζουμε το δέντρο αυτό, ακόμα και το χειμώνα που έχουν πέσει τα φύλλα του. Για άλλους πάλι, το καλοκαίρι είναι συνώνυμο με την παρέα, την θάλασσα, ένα δροσερό ποτήρι νερό και ένα πιάτο με σύκα.

  1. 1. Ιστορικά στοιχεία

   Η συκιά υπήρχε στην Ευρώπη από τα προϊστορικά κιόλας χρόνια, συμβολίζοντας τη γονιμότητα. Από την αρχαιότητα, η συκιά λατρεύτηκε ως δέντρο του Διονύσου, ενώ η ποικιλία ΄΄Βασιλικά’’ καλλιεργούνταν στην Αττική. Μετέπειτα, αποτέλεσε το πρώτο δέντρο που αναφέρει η Βίβλος (7.000 π.Χ στην Ιεριχώ). Η γηραιότερη συκιά στον πλανήτη βρίσκεται στη Σρι Λάνκα και σύμφωνα με μελέτες είναι περίπου 2.300 ετών. Το όνομά της είναι ‘’Jaya Sri Maha Bodhi’’ και ανήκει στην ποικιλία Ficus religiosa. Ο θρύλος λέει ότι κάτω από αυτό το δέντρο ο Βούδας βρήκε τη φώτισή του.

     Jaya Sri Maha Bodhi, ficus religiosa   Jaya Sri Maha Bodhi, Σρι Λάνκα

    2. Χαρακτηριστικά

   Η συκιά ή αλλιώς Ficus carica, ανήκει στην οικογένεια των Μοροειδών (Moraceae) και είναι από τα δημοφιλέστερα φυλλοβόλα δέντρα. Μπορεί να ζήσει με τεράστια επιτυχία πολλές δεκαετίες. Φτάνει έως και τα 7 μέτρα ύψος, με την κόμη της να δημιουργεί ένα στρογγυλωπό σχήμα. Ο κορμός της έχει μια χαρακτηριστική λεία υφή σε χρώμα γκρι. Τα φύλλα της είναι μεγάλα, καρδιόσχημα, με 3 έως 5 λοβούς, με σκούρο πράσινο χρώμα. Το πάνω μέρος του φυλλώματός της έχει λεία υφή, ενώ το κάτω φέρει μικρό χνούδι. Το σύκο κάνει τις πρώτες του εμφανίσεις τον Απρίλη, έχοντας αρχικά ένα πολύ μικρό μέγεθος, άλλοτε σε χρώμα πράσινο και άλλοτε σε μωβ. Στη συνέχεια όμως, μεγαλώνει και αποκτά αυτή γλυκιά και ζουμερή γεύση. Περίοδος συγκομιδής του είναι ο Ιούνιος, με τις λεγόμενες φρακασάνες και ο Αύγουστος- Σεπτέμβριος, όπου δίνει τα πραγματικά, βρώσιμα σύκα. Όλες τις εποχές τα σύκα μπορούν να τρώγονται ως αποξηραμένα, ενώ τους καλοκαιρινούς μήνες και νωπά. Τα αποξηραμένα μάλιστα σύκα, αποτελούν 3 φορές πιο θρεπτικότερη τροφή από ότι τα νωπά.

    3. Ποικιλίες

   Τα σύκα όπως πολλοί πιστεύουν δεν είναι καρποί, αλλά ταξιανθίες, στο εσωτερικών των οποίων βρίσκονται μικρά λουλούδια, που στη συνέχεια μετατρέπονται σε μικροσκοπικούς σκληρούς καρπούς (ταξικαρπίες). Στη φύση υπάρχουν οι αγριοσυκιές (αρρενοσυκιές) που τα σύκα τους δεν είναι βρώσιμα και οι ήμερες (θηλυκές) που τα σύκα τους τρώγονται. Ας ρίξουμε όμως μια ματιά στις γνωστότερες ποικιλίες που είναι:

  • Βασιλική (μαύρη και λευκή)
  • Markopoulou (black)
  • Καλαμών (λευκή)
  • Κύμης (λευκή)
  • Αργαλαστής (λευκή)
  • Πολίτικο (λευκή)
  • Φρακασάνα (λευκή)
  • ενώ από τις ξένες οι Alfiore, Brazilliana, Dauphine, Dottato, Mission και San piero.
     infructescence of fig tree
  1. 4. Οι συνθήκες που ευδοκιμεί

   Η συκιά ευδοκιμεί πολύ εύκολα στον ελληνικό κήπο. Προτιμά τα ζεστά κλίματα, όμως μπορεί να ευδοκιμήσει χωρίς πολλές φροντίδες και σε ορεινές περιοχές, αν επιλεχθεί η κατάλληλη ποικιλία. Δεν έχει πρόβλημα με κανένα τύπο εδάφους, ακόμα και με τα ασβεστώδη εδάφη, εκτός από τα έντονα αργιλώδη, που συγκρατούν πολύ μεγάλες ποσότητες νερού. Απεναντίας, τα εδάφη που την ευνοούν είναι τα πλούσια, ελαφριάς σύστασης, που έχουν καλή αποστράγγιση. Φέρει ιδιαίτερη αντοχή σε συνθήκες ξηρασίας, αλλά και αλατότητας.

  1. 5. Άρδευση

   Η συκιά φέρει υψηλή ανθεκτικότητα στην έλλειψη του νερού. Τα ώριμα δέντρα συκιάς όταν υπάρχει η δυνατότητα καλό θα είναι να ποτίζονται κάθε 15 μέρες, ενώ το καλοκαίρι μια φορά την εβδομάδα, ώστε να έχει ικανοποιητική καρποφορία. Συχνά, η έλλειψη νερού μπορεί να οδηγήσει σε κούφιους καρπούς, ενώ η υπερβολική υγρασία σε σχισίματα των σύκων.

  1. Λίπανση

   Εάν θέλουμε πλούσια καρποφορία για τη συκιά μας, δεν έχουμε παρά να την λιπάνουμε με καλά χωνεμένη κοπριά, την οποία θα ενσωματώσουμε στο έδαφος το χειμώνα. Έτσι, το δέντρο μας θα πάρει όλη την οργανική ουσία και το άζωτο που χρειάζεται.

  1. 7. Κλάδεμα

   Η συκιά σε γενικές γραμμές δεν ανέχεται το αυστηρό κλάδεμα , για αυτό και συχνά αφήνεται στο φυσικό της σχήμα. Παρόλα αυτά, σε περίπτωση που ένα κλάδεμα είναι επιθυμητό, καλό θα είναι με τα πρώτα κλαδέματα από τη φύτευσή της να της δώσουμε σχήμα ανοιχτού κυπέλου, με τη διακλάδωση των βραχιόνων της να ξεκινούν χαμηλά. Έτσι, θα είναι εύκολη η συγκομιδή. Η εργασία του κλαδέματος διαμόρφωσης στη συκιά γίνεται για τις ζεστές περιοχές τον Ιανουάριο-Φεβρουάριο, ενώ για τις κρύες τον Μάρτιο. Το κλάδεμα καρποφορίας επίσης γίνεται την ίδια περίοδο, ενώ είναι πολύ ελαφρύ, μιας και το δέντρο της συκιάς δεν επιδέχεται μεγάλες επεμβάσεις. Οι κορυφές των κλαδιών δεν πρέπει να κόβονται, καθώς εκεί θα σχηματιστούν νέοι καρποί. Τέλος, δεν ξεχνάμε να κάνουμε επάλειψη με ειδική πάστα στις μεγάλες τομές.

  1. Ασθένειες

   Ένας από τους εχθρούς της συκιάς μπορεί να είναι η λεγόμενη ψώρα της συκιάς ή αλλιώς κηροπλάστης, η ψύλλα, η μαύρη μύγα των σύκων και η μύγα της Μεσογείου. Ακόμα, προβλήματα ενδέχεται να δημιουργήσουν και οι νηματώδεις του εδάφους, ενώ μύκητες του γένους Phytophthora, Penicillium, Botrytis και Fusarium αποτελούν συνήθη αίτια υποβάθμισης της συκιάς.

    9. Οφέλη για την υγεία

   Δικαίως τα σύκα θεωρούνται υπερτροφή και είναι ιδανικά για παιδιά, αλλά και ασθενικούς οργανισμούς. Περιέχουν πλήθος θρεπτικών συστατικών όπως βιταμίνες Β1, Β2, Α, Ε, Κ, μέταλλα και τις περισσότερες φυτικές ίνες από όλα τα φρούτα. Έτσι, αποτρέπουν τις καρδιακές παθήσεις (πτώση τριγλυκεριδίων στο αίμα), βοηθούν τη δημιουργία οστικής πυκνότητας, αποτρέποντας την οστεοπόρωση, λόγω του αυξημένου ασβεστίου και καλίου που περιέχουν, αλλά και βοηθούν στις περιπτώσεις δυσκοιλιότητας. Ιδιαίτερα τα αποξηραμένα σύκα έχουν υπερτριπλάσια θρεπτική αξία από ότι τα νωπά και θεωρούνται εφάμιλλα της σταφίδας και άλλων προϊόντων υψηλής θερμιδικής αξίας. Ακόμα, μια ιδιότητα των σύκων που δεν είναι γνωστή στο ευρύ κοινό είναι ότι αυξάνουν την αίσθηση της ευχαρίστησης (αύξηση ντοπαμίνης στο εγκέφαλο).

  1. 10. Χρήσεις στην αρχιτεκτονική

   Η συκιά αποτελεί μια από τις καλύτερες επιλογές για ένα κήπο, ακόμα και για έναν πολυτελή. Αισθητικά δίνει ένα ρουστίκ και εξοχικό ύφος, καθώς αποτελεί σημείο εστίασης, λόγω της σκιάς που προσφέρει για τους καλοκαιρινούς μήνες. Όπως προαναφέρθηκε είναι δέντρο με έντονη αντοχή στην αλατότητα, γεγονός που την καθιστά ιδιαίτερα αγαπητή στους αρχιτέκτονες τοπίου και τους γεωπόνους που αναλαμβάνουν έργα σε νησιά, αλλά και ξηροφυτικούς κήπους. Ως προς το μέρος φύτευσής της καλό θα ήταν να αποφεύγεται πάρα πολύ κοντά σε κτήρια και διαδρόμους, καθώς φέρει ισχυρό επιφανειακό ριζικό σύστημα. 

  1. Delta Tip

   Όλοι έχουμε ακούσει τη λέξη ‘’συκοφάντης’’, ‘’συκοφαντεία’’ κτλ., αυτό όμως που δεν είναι γνωστό είναι ότι η λέξη αυτή προέρχεται από το σύκο + φαίνω, δηλαδή φανερώνω. Στην αρχαία Ελλάδα λοιπόν, επειδή η συκιά θεωρούνταν πάρα πολύ πολύτιμη ως γλυκαντικό, μαζί με το μέλι, επιβάλλονταν ποινές σε όσους έπιαναν να τα κλέβουν. Έτσι, υπήρχαν άνθρωποι που τους φανέρωναν και αυτοί ονομάστηκαν ‘’συκο-φάντες’’. Δεν έλλειπαν φυσικά και οι ‘’συκοφάντες’ που κατέδιδαν από εκδίκηση άτομα που δεν είχαν κάνει κάποιου είδους κλοπή και για αυτό η λέξη έμεινε στην ιστορία ως κάποιος που κατηγορεί αδίκως και εσκεμμένα κάποιον.

   Περισσότερες πληροφορίες για τα μεσογειακά δέντρα εδώ

A beautiful garden is the key to happy customers

10 Λόγοι που ο Κήπος είναι το Κλειδί για ευχαριστημένους πελάτες

   Ποιος δεν θα ήθελε να μάθει το κλειδί για ευχαριστημένους πελάτες; Όταν πρόκειται για τη λειτουργία μιας επιτυχημένης ξενοδοχειακής επιχείρησης, η δημιουργία ενός φιλόξενου και ελκυστικού περιβάλλοντα χώρου για τους πελάτες σας μπορεί να είναι εξίσου σημαντική με τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες που προσφέρετε. Ένας τρόπος για να δημιουργήσετε μια θετική και αξέχαστη εμπειρία για τους πελάτες είναι να επενδύσετε σε έναν όμορφο κήπο για το ξενοδοχείο σας. Σε αυτό το άρθρο, θα σας δώσουμε τους λόγους για τους οποίους η δημιουργία ενός όμορφου κήπου θα σας αποφέρει περισσότερους πελάτες.

 1. Αισθητική: Ένας καλά συντηρημένος και οπτικά ευχάριστος κήπος μπορεί να βελτιώσει τη συνολική εμφάνιση της επιχείρησής σας. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει μια θετική πρώτη εντύπωση για τους πιθανούς πελάτες και να κάνει την επιχείρησή σας να ξεχωρίζει από τους ανταγωνιστές. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε projects από ξενοδοχειακές μονάδες και βίλες εδώ.

 2. Ατμόσφαιρα: Ένας κήπος μπορεί να προσφέρει μια χαλαρωτική και φιλόξενη ατμόσφαιρα για τους πελάτες. Μπορεί επίσης να χρησιμεύσει ως ένα φυσικό ρυθμιστικό στοιχείο από το θόρυβο και τη φασαρία της γύρω περιοχής, δημιουργώντας ένα πιο ήρεμο περιβάλλον για να απολαμβάνουν οι πελάτες.

 3. Μάρκετινγκ: Ένας όμορφος κήπος μπορεί να αποτελέσει μοναδικό σημείο πώλησης για την επιχείρησή σας και μπορεί να ενσωματωθεί στις προσπάθειες μάρκετινγκ. Μπορείτε να προβάλλετε τον κήπο στις διαφημίσεις σας, στον ιστότοπό σας και στις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης και σε οποιοδήποτε άλλο διαφημιστικό μέσο.

 4. Εκδηλώσεις: Ένας κήπος μπορεί να αποτελέσει ιδανική τοποθεσία για τη φιλοξενία εκδηλώσεων, όπως υπαίθριες συναυλίες, γάμους και πάρτι. Αυτό μπορεί να προσελκύσει ένα ευρύτερο φάσμα πελατών στην επιχείρησή σας και να δημιουργήσει θετικούς συνειρμούς με το εμπορικό σας σήμα.

 5. Καθίσματα σε εξωτερικούς χώρους: Εάν η επιχείρησή σας διαθέτει υπαίθριο χώρο καθισμάτων, ένας κήπος μπορεί να αποτελέσει ένα ελκυστικό σκηνικό για να απολαμβάνουν οι πελάτες τα γεύματα ή τα ποτά τους. Αυτό με τη σειρά του μπορεί να δημιουργήσει μια πιο ευχάριστη γευστική εμπειρία και να κάνει τους πελάτες πιο πιθανό να επιλέξουν εσάς για τη διαμονή τους.

Outdoor seating area in a hotel with palm trees 

 6. Ηθικό των εργαζομένων: Ένας όμορφος κήπος μπορεί επίσης να ωφελήσει τους υπαλλήλους σας παρέχοντας έναν ήσυχο και ευχάριστο χώρο διαλείμματος. Αυτό μπορεί να βελτιώσει το συνολικό ηθικό, την παραγωγικότητά τους και να δημιουργήσει ένα πιο θετικό εργασιακό περιβάλλον.

 7. Βιωσιμότητα: Ένας κήπος μπορεί επίσης να βοηθήσει την επιχείρησή σας να είναι πιο περιβαλλοντικά βιώσιμη, μειώνοντας τα φαινόμενα της θερμικής νησίδας, βελτιώνοντας την ποιότητα του αέρα και μειώνοντας την απορροή των ομβρίων υδάτων. Αυτό μπορεί να συμβάλει στην προσέλκυση περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένων πελατών και να καταστήσει την επιχείρησή σας πρωτοπόρο στην αειφορία.

 8. Εκπαίδευση: Εάν ο κήπος σας περιέχει φυτά και λουλούδια που είναι ενδημικά της περιοχής σας, μπορεί να αποτελέσει μια εκπαιδευτική πηγή για τους πελάτες. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σήμανση ή ξεναγήσεις για να διδάξετε τους πελάτες για την τοπική χλωρίδα και πανίδα, δημιουργώντας μια μοναδική μαθησιακή εμπειρία.

 9. Κοινοτική προβολή: Ένας κήπος μπορεί επίσης να αποτελέσει πολύτιμο πόρο για την προβολή της κοινότητας. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον κήπο σας για να φιλοξενήσετε μαθήματα κηπουρικής, ευκαιρίες εθελοντισμού ή άλλες κοινοτικές εκδηλώσεις. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει θετικούς συνειρμούς με την επιχείρησή σας και να σας καταστήσει πολύτιμο μέλος της κοινότητάς σας.

10. Υγεία και ευεξία: Ένας κήπος μπορεί να προσφέρει ένα χαλαρωτικό και αναζωογονητικό περιβάλλον που προάγει την υγεία και την ευεξία. Οι πελάτες μπορεί να προσελκύονται στην επιχείρησή σας εάν γνωρίζουν ότι μπορούν να κάνουν ένα διάλειμμα σε έναν όμορφο κήπο και να απολαύσουν τα οφέλη του να περιβάλλεται κανείς από τη φύση. Αυτό μπορεί να είναι ιδιαίτερα ελκυστικό για τους πελάτες που έχουν συνείδηση της υγείας τους ή αναζητούν ένα περιβάλλον χωρίς άγχος.

   Εν κατακλείδι, ένας όμορφος κήπος μπορεί να προσφέρει πολλά οφέλη στο ξενοδοχείο σας, όπως βελτιωμένη αισθητική, ατμόσφαιρα, μάρκετινγκ, εκδηλώσεις, υπαίθρια καθίσματα, ηθικό των εργαζομένων, βιωσιμότητα, εκπαίδευση, κοινωνική δράση, υγεία και ευεξία. Επενδύοντας σε έναν όμορφο κήπο, μπορείτε να προσελκύσετε περισσότερους πελάτες, να βελτιώσετε τη φήμη του εμπορικού σας σήματος και την αφοσίωση των πελατών σας και να δημιουργήσετε ένα πιο ευχάριστο και βιώσιμο περιβάλλον για όλους.